🦥 Facet Nie Ma Dla Mnie Czasu

Data utworzenia: 7 grudnia 2011, 8:57. Jest w trakcie promowania nowej oraz biografii, a niebawem zaczyna castingi do "Must Be The Music". Dodatkowo na początku 2012 rusza w dużą trasę koncertową po Polsce Kora nie ma czasu dla wnusia! Foto: Studio69 / Fakt_redakcja_zrodlo Kora (60 l.) w ogóle nie ma ostatnio czasu dla wnuka Jazona i nie zapowiada się, by miało się to z dwóch synów Kory, Szymon Sipowicz (35 l.), niespełna dwa miesiące temu został tatą. Niestety przez natłok obowiązków sławna babcia swojego wnuczka widziała dotychczas zaledwie trzy razy. Artystka cieszy się, że przeżywa renesans popularności, ale płaci za to wysoką cenę. Miejmy tylko nadzieję, że piosenkarka przypomni sobie jak najszybciej o swojej rodzinie! /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Studio69 / Fakt_redakcja_zrodlo /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Studio69 / Fakt_redakcja_zrodlo Jury "Must Be The Music" /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Studio69 / Fakt_redakcja_zrodlo Kora nie ma na nic czasu /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Darek Majewski / Fakt_redakcja_zrodlo Rzadko widuje się z wnukiem /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Andrzej Marchwiński / Fakt_redakcja_zrodlo Programy, koncerty, promocja /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Teodor Klepczynski / Fakt_redakcja_zrodlo Pracuje i nie ma czasu /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Teodor Klepczynski / Fakt_redakcja_zrodlo Kora cieszy się z renesansu swej kariery /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Andrzej Marchwiński / Fakt_redakcja_zrodlo Kora i Łozo /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Andrzej Marchwiński / Fakt_redakcja_zrodlo 60-letnia gwiazda rocka /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Aleksander Majdański / Fakt_redakcja_zrodlo Jackowska stała się znów popularna /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Teodor Klepczynski / Fakt_redakcja_zrodlo A wszystko dzięki temu programowi /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Teodor Klepczynski / Fakt_redakcja_zrodlo Nie, oni nie są parą /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Aleksander Majdański / Fakt_redakcja_zrodlo Kora na scenie /14 Kora nie ma czasu dla wnusia! Aleksander Majdański / Fakt_redakcja_zrodlo Wciąż nie brak jej animuszu Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:

Mój facet często ma problemy, żeby dojść, potrzebuje więcej czasu, co już dla mnie po jakimś czasie staje się nieprzyjemne. Przeszkadza mi to, próbuję jakoś temu zaradzić, jakoś

fot. Adobe Stock, Zdradziłam swojego męża. Niezbyt tego żałuję, ponieważ on nie ma dla mnie czasu. Nie ma też siły na seks. Gdy wraca do domu, pada z nóg. W łóżku tylko rzuca się koło mnie jak kłoda i natychmiast zasypia. Rano wstaje wcześniej niż ja, więc wciąż się mijamy. Moje, a właściwie nasze życie zmieniło się o 180 stopni, od kiedy Rafał został radnym. Byłam temu przeciwna, ponieważ nie znoszę polityki. Nie wierzę politykom, bo wielu ma na uwadze przede wszystkim własne interesy. Albo nawet tylko własne. Poza tym wielokrotnie przekonałam się, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Nie chciałam, by mój mąż powiększył szeregi tej grupy. Nie chciałam, żeby mąż został radnym Uważałam, że dla domu i tak ma mało czasu (prowadzi firmę budowlaną), a zanosiło się, że będzie go miał jeszcze mniej. Już nawet nie chodziło o pieniądze, które wydał na kampanię wyborczą i które były niemałe. – Przynajmniej będę miał na coś wpływ – powtarzał z dumą. – Gdyby wszyscy tak uważali jak ty, to nigdy nic by się nie zmieniło. Zrozum, potrzebni są nowi ludzie, nie starzy wyjadacze. Nie brzmiało to przekonująco. Byłam zła, że mnie nie posłuchał. Już jesienią miałam przedsmak tego, co stanie się po wyborach: męża nie było całymi dniami. Mało tego – nawet w soboty i niedziele jego ugrupowanie organizowało spotkania przedwyborcze, imprezy połączone z kampanią. I jeszcze wciągał w to naszą córkę! Marta pięknie śpiewa, więc raz czy dwa wystąpiła w hali widowiskowo-sportowej podczas takich spotkań. Bardzo się dziwiłam, ale przyznała, że tatuś jej zapłacił, więc potraktowała występ jako pracę zarobkową. Nie podobało mi się to wszystko. Rozmawiałam z nim, ale bez rezultatu. Miałam cichą nadzieję, że go nie wybiorą i z premedytacją zagłosowałam na kogoś innego, choć w życiu bym się do tego nie przyznała. Niestety, na nic się to zdało – mój mąż wszedł do rady z bardzo dobrym wynikiem. Całą powyborczą noc spędził wraz ze swoim komitetem w wynajętym lokalu i nad ranem zadzwonił uszczęśliwiony: – Zostałem radnym, kochanie! Możesz mi gratulować. Oficjalnych wyników jeszcze nie znamy, ale mamy już dane ze wszystkich komisji, więc właściwie nic nie powinno się zmienić. Byłam wściekła nie tylko dlatego, że obudził mnie całą godzinę przed budzikiem. Wyobraziłam sobie, jak teraz będzie wyglądało nasze życie. I nie myliłam się w swoich przewidywaniach! W dodatku został wybrany zastępcą przewodniczącego rady miejskiej. Przybyło mu obowiązków, znajomych, dodatkowych zajęć. Jakieś sesje, komisje, wyjazdy, delegacje, dyżury, spotkania noworoczne, towarzyskie, otwarcia itp. Wystarczyło, że ktoś kiwnął palcem, a on już leciał. Bardzo się we wszystko angażował. Miałam tego dość! – Dominiczko, nie złość się, złość piękności szkodzi. Tylko początki są tak trudne, jak każde zresztą – powtarzał z nosem w papierach. – Cierpliwości, skarbie. Potem wszystko się uspokoi. Mijały tygodnie, lecz nic się nie uspokajało. Poza tym, że przybyło mi obowiązków w jego firmie. Od kilku lat prowadziłam mu księgowość, musiałam być na bieżąco z przepisami, on miał na to coraz mniej czasu. Najpierw scedował na mnie część uprawnień, potem przepisał całą firmę. – To tak na papierze, kochanie. Poza tym zostanie po staremu – obiecywał niepewnie. A jednak zmieniło się dużo. Myślę, że władza uderzyła mojemu mężowi do głowy. Przedtem rzadko chodził w garniturze, teraz praktycznie go nie zdejmował. Nienawidziłam prasowania męskich koszul, więc ten dodatkowy obowiązek mnie złościł. Musiałam zadbać o swoje potrzeby Czułam się zaniedbywana. Spędziłam okropnego sylwestra dla VIP-ów, na którym bardzo się wynudziłam, bo mało kogo znałam, a orkiestra grała fatalnie. Co gorsza, w ogóle nie pamiętam, kiedy kochałam się z własnym mężem. Myśl o zdradzie zaczęła mi chodzić po głowie już jakiś czas temu. Kiedyś oglądałam komedię romantyczną i pomyślałam, że jeśli nadarzy się okazja, to z niej skorzystam. Jako księgowa dość często jeździłam na szkolenia, ale tam raczej nie znalazłabym okazji. Musiałam wymyślić coś innego. No i wymyśliłam. Zaproponowałam Rafałowi, żebyśmy pojechali na narty. – Należy ci się odpoczynek – przekonywałam męża. – Pracujesz i pracujesz, w końcu padniesz na zawał. Wyjedźmy na tydzień do Zakopanego. Marta marzy, żeby się nauczyć jeździć. Ja też chętnie odpocznę. Znalazłam ofertę, bardzo korzystną. Oczywiście byłam przekonana, że mój mąż nie pojedzie. I nie myliłam się. – Nie mogę, Dominiczko, jeszcze nie teraz. Ale obiecuję, że latem wyjedziemy wszyscy razem, może nawet do ciepłych krajów. – Po co mi latem ciepłe kraje? Potrzebuję odpoczynku teraz, ty także! – krzyknęłam. – W ogóle się ze mną nie liczysz! – Ależ, kochanie, to wcale nie tak. Ja po prostu nie mogę teraz rzucić wszystkiego, bo ty tak chcesz. Mam określone plany, obowiązki. Musisz to zrozumieć. Ale jeśli masz ochotę, to weź Martusię i jedźcie same. Na to tylko czekałam. Oczywiście, dla zachowania pozorów musiałam się trochę podroczyć… – Same? – skrzywiłam się. – Wiesz, że nie lubię zimą prowadzić, a pociągów nie znoszę. – Zrobisz, jak zechcesz, ja tylko zaproponowałem. Nie złość się... Przez cały wieczór udawałam obrażoną, a potem zarezerwowałam pobyt w pensjonacie. Marta nie była zbyt uszczęśliwiona, lecz szybko wpadła na pomysł, żeby zabrać koleżankę. Nie miałam nic przeciwko temu, zwłaszcza że nie zamierzałam cały czas towarzyszyć córce. No i pojechałyśmy. Spędziłam cudowne chwile z instruktorem narciarstwa. Poznałam go już pierwszego dnia, gdy poszłam wykupić kurs dla Marty i Bogusi. Od razu zauważyłam, że jest na mnie napalony. Specjalnie włożyłam obcisłą koszulkę i stanik push-up, który jeszcze bardziej podkreślał mój biust, dość jędrny jak na trzydziestopięciolatkę. Podniecały mnie jego spojrzenia, potrzebowałam takiej odmiany. Byłam spragniona czułości… Nic zatem dziwnego, że już pierwszego wieczoru poszliśmy do łóżka. Najpierw spędziliśmy wieczór w pubie, wszyscy razem. A potem dziewczyny poszły potańczyć, a my do pokoju Irka. Nie pamiętam, żebym kiedykolwiek przeżyła taki orgazm. Czułam go wszędzie, nawet w małych palcach stóp! Zaczęło się w sumie dość niewinnie. Myślę, że byliśmy skrępowani, ponieważ okazało się, że dla nas obojga to był pierwszy raz… Pierwsza zdrada. Okazał się cudownym kochankiem. Nikt mnie tak nigdy nie pieścił – ani Rafał, ani mój pierwszy chłopak, Artur. Nigdy nie zapomnę tych siedmiu cudownych wieczorów. Dzień spędzałam na stoku oraz w pobliskim SPA, wieczory w pubie, a noce u Irka. Nad ranem wracałam do pokoju. Dziewczyny po całym dniu na nartach spały jak zabite, więc mam nadzieję, że niczego się nie domyślały. Zresztą, umiałam zachować pozory. Nie mogłam i nie chciałam pozwolić sobie na rozwód. Wciąż kocham Rafała i naprawdę nie wyobrażam sobie życia bez niego. Seks z Irkiem zaś był nie tylko odskocznią od codzienności, lecz przede wszystkim zaspokojeniem moich potrzeb. Znowu poczułam się kobietą, a nie tylko księgową, mamą czy kurą domową. Kobiecie potrzebny jest seks. Nic tak nie poprawia samopoczucia jak udane współżycie… No i zainteresowanie ze strony faceta. – Zobaczymy się jeszcze kiedyś? – zapytał Irek, całując mnie namiętnie na pożegnanie. Nie ukrywałam, że mam męża, on zresztą też wspominał coś o swojej dziewczynie. – Nie wiem, czy powinniśmy – odpowiedziałam zgodnie z prawdą. – Ustaliliśmy, że to seks bez zobowiązań, prawda? – Ale może warto by było kiedyś go powtórzyć! – zaśmiał się. Nic na to nie odpowiedziałam. Po powrocie z naładowanymi akumulatorami rzuciłam się w wir zajęć. Z nadzieją spoglądam na mojego męża: może wreszcie ocknie się i przypomni sobie, że ma nie tylko firmę, swoją radę, ale również żonę? Nawet wpadłam na pomysł, żeby zaaranżować kolację przy świecach z okazji naszej rocznicy. Niestety, nic z tego nie wyszło. Rafał zadzwonił, że wróci bardzo późno. Świece do tej pory stoją zakurzone na parapecie… Myślę już o wakacjach i tym razem zrobię wszystko, aby Rafał obudził się z letargu, w którym trwa. Jestem jego żoną i on musi sobie o tym wreszcie przypomnieć! Bo nie chcę znowu jechać sama na jakiś turnus... Czytaj także:„Dla mamy najważniejsza była praca. Tylko babcia dawała mi miłość. Ona była dla mnie prawdziwą matką”„Mama przez 18 lat ukrywała, kto jest moim ojcem. Było jej wstyd, że jestem owocem romansu z... księdzem”„Przyjaciółka ukradła mi męża. Powiedział, że odchodzi i nie czuje się winny, a ja zostałam sama z dziećmi”

Facet, który dzwoni do kobiety kilka lub kilkanaście razy w ciągu dnia przyprawiłby mnie osobiście o stały ból głowy nie do wyleczenia nawet nocą ;) Udostępnij ten post Link to postu

^{Przyjaciółka nie ma dla mnie czasu przez chłopaka… Historia brzmi tak: Doskonale pamiętam dzień, w którym nas sobie przedstawiłaś. Spojrzałam na niego – miał dużo ciepła w oczach i widziałam, że za Tobą szaleje. – To moja przyjaciółka – powiedziałaś i uśmiechnęłaś się szeroko – Dużo o tobie słyszałem – odpowiedział i mrugnął do mnie okiem, domyśliłam się, że poznał parę naszych się razem z Tobą i wiedziałam, że na jakiś czas najpewniej stracę Cię z oczu – takie prawo zakochania. Dzwoniłaś, żeby opowiadać jak jest fantastycznie. Wypłakiwałaś mi się też do słuchawki kiedy zaliczyliście pierwszą poważną kłótnię. Pamiętasz? To ja namówiłam Cię, żebyś do niego zadzwoniła, bo ewidentnie Cię poniosło. Nie wiem… Nie wiem, kiedy to się stało. Naprawdę, nie mam pojęcia kiedy uwierzyłaś, że bycie w związku czyni Cię lepszą ode mnie. Ze nagle masz sprawy, których „nie zrozumiem”. Coraz mniej interesowało Cię co u mnie słychać i czy jestem zadowolona ze zmiany pracy. Albo czy ten blondas dalej się nie odzywa. Nagle przestałam pasować do obrazka – nie uwzględniałaś mnie już na liście zaproszonych na grilla. Podobnie jak nie pytałaś już czy zabiorę się z Wami nad jezioro. Zabawne. Wspaniała nowina! Zabawne jest też to, że zadzwoniłaś do mnie dopiero kiedy Ci się oświadczył. Miałam wrażenie, że faktycznie zaczynamy należeć do innych światów. Nie dlatego, że ja jestem singielką, która dalej chadza na randki – mniej lub bardziej udane, ale dlatego, że zaczęłaś traktować mnie z góry. Jakbym była gorsza, niekompletna. Twoje życie nagle zrobiło się tak ciasne, że nie szło się tam dostać. Chociaż próbowałam – nawet wbrew temu co podpowiadał mi rozsądek. Był ślub i wesele Na ślub zaprosiłaś mnie z obowiązku, bo „tak wypadało”. A większość zdjęć na Twojej tablicy zostały opatrzone podpisami „młode żonki”, gdzie razem z innymi kobietami w związkach pokazywałyście serdeczne palce. Zachowywałaś się jakbyś wierzyła, że kobieta, która aktualnie nie była w związku zdawała się stanowić zagrożenie. Ostrząc sobie pazurki na któregoś z mężczyzn. Może wyjaśnię, że bycie świnią i podrywanie cudzych facetów nie jest cechą singielek. To się ma w charakterze, niezależnie czy jest się wolną czy zajętą. Chryste! Co się z Tobą stało? Wszystko przestało się liczyć, Twoje życie nagle sprowadziło się do jednego, A on robi swoje… Tego Jednego, który dalej ma swoje życie, swoje pasje i nie porzucił dawnych przyjaciół tylko dlatego, że zmienił swój stan cywilny. Tego Jednego, który jakimś cudem to wszystko potrafił ze sobą połączyć i do dzisiaj szeroko uśmiechał się na mój widok, kiedy przypadkiem mijaliśmy się w mieście. Tak, pytał kiedy do Was wpadnę. Co miałam powiedzieć – że nie mam już z Tobą o czym rozmawiać? Czy może, że mdli mnie kiedy słyszę jak mówisz, że „razem z innymi parami planujecie weekend”? Nie wiem, czy Cię lubię Dzisiaj dzwonisz do mnie po karczemnej awanturze, w trakcie której powiedział Ci, że nie rozumie Twoich ciągłych pretensji. Nazywasz go dupkiem i niewdzięcznikiem licząc, że będę Ci wtórować. Pytasz, co robię w sobotę, bo przecież mogłybyśmy coś wykombinować – ze mną przecież zawsze było fajnie. Otóż to – było. Widzisz, przyjaciółką się jest, a nie bywa. Tak, też chciałabym mieć to wszystko już poukładane i budzić się koło mężczyzny, którego będę uwielbiać – póki co budzę się koło tego, którego na razie lubię. Nie, nigdy Ci nie zazdrościłam – zwyczajnie cieszyłam się Twoim szczęściem. Szkoda, że przez te dwa lata z namaszczeniem stawiałaś między nami mur dając mi do zrozumienia, że już nie pasuję. Życzenia dla Ciebie Dzisiaj, kiedy siedziałaś smętnie merdając łyżką w filiżance i próbowałaś naprędce nadrabiać stracony czas, miałam ochotę zaśmiać się w głos i zapytać czy nie żartujesz. Nauczyłaś mnie, że nic nie jest dane raz na zawsze, a ludzie kiedyś nam tak bliscy – dziś wydają się przeraźliwie obcy. Sobotę mam już zaplanowaną, w gronie tych, którym też przez jakiś czas nie układało się jak w bajcie z księciem w roli głównej. To kobiety, które wiedzą, że trzeba dbać o przyjaźń, bo kiedy wszystko się sypie – ona pozostaje oparciem. Pewnie niektóre doszły do tego tracąc kogoś, kto kiedyś był dla nich jak siostra. Tobie też tego życzę – zrozumienia, że nie tylko jeden człowiek czyni nasze życie wartościowym i że nasz świat pomieści tyle ile będziemy chciały, żeby pomieścił. Popatrz na swojego faceta – on to wie, bo kiedy Ty będziesz w weekend podpytywać inne „żonki”, czy nie wiedzą dokąd i z kim poszedł – on będzie z przyjacielem, a one prawdopodobnie powiedzą Ci, że spędzają weekend z inną parą i nie mają czasu gadać. Przykre, no nie? Jeżeli w tym wszystkim czujesz się bardzo samotna, warto przemyśleć pewne sprawy. Napisałam ciekawy artykuł na ten temat, znajdziesz go TUTAJ} YKPQv6H. 330 147 81 301 27 293 488 173 426

facet nie ma dla mnie czasu