czy na autolawete trzeba miec uprawnienia
Niekiedy zdarza się, że potrzebujemy przetransportować samochód z zagranicy lub nasz pojazd uległ stłuczce. W takich sytuacjach przyda się wykorzystanie możliwości wypożyczenia lawety. Przed jej wypożyczeniem lub zakupem warto jednak pamiętać o kilku zasadach, których należy przestrzegać. Sprawdziliśmy, jakie uprawnienia trzeba posiadać, aby prowadzić lawetę. Prowadzenie lawety – konieczne uprawnienia Do prowadzenia samochodu z lekką przyczepą (do 750 kg) nie są wymagane żadne dodatkowe uprawnienia, nie licząc prawa jazdy kategorii B. Ten przepis odnosi się jednak do warunku, w którym łączna masa samochodu, przyczepy i jej załadunku nie przekracza w sumie 4250 kg. Istotnym aspektem jest również obowiązująca zasada, że holujące auto nie może być cięższe od holowanego. Przyczepa lekka nie musi posiadać również hamulca najazdowego. Jeżeli samochód, wraz z przyczepą i holowanym na niej autem waży więcej, wówczas konieczne jest wyrobienie kategorii B96 lub B+E, które jest najczęstszym uprawnieniem dla kierowców lawet. Warto zwrócić uwagę, że w obu tych przypadkach wymagane jest zdanie jedynie egzaminu praktycznego. Pamiętajmy jednak, że bez wcześniejszych ćwiczeń nie będzie to możliwe. Prawo jazdy na autolawetę Biorąc pod uwagę autolawety, problematyka zbliżona jest do procedury występującej przy samochodach dostawczych. Zasadniczo autolaweta nie różni się od busa sposobem ukształtowania nadwozia oraz rodzajem przewożonego towaru. W związku z tym zasady określające dopuszczalną masę całkowitą pojazdu oraz kategorię prawa jazdy są takie same. Samochody należące do klasy średniej najczęściej przewozi się na autolawetach. Samochody osobowe nie sprawiają tego typu problemów, ponieważ poszczególne niezbędne informacje obecne są w dowodzie rejestracyjnym przewożonego przez autolawetę pojazdu. W tym przypadku warto jednak pamiętać o tym, że zdarzają się sytuacje, w których lawety przewożą samochody razem z bagażami, które mogą być zbyt ciężkie dla pojazdu na kategorię B.Jednak dużo częściej kierowca betonomieszarki ma uprawnienia wymagane na tym stanowisku. Są to przede wszystkim: Prawo jazdy kategorii C. Zgodnie ze starymi przepisami, które mogą pamiętać starsi kierowcy betoniarek, konieczne jest również ukończenie 21 lat, aby poruszać się pojazdami powyżej 7,5 t. Mam założoną działalność gospodarczą, w której ramach chciałbym świadczyć usługi pomocy drogowej. Posiadam pojazd lawetę o dmc do 3,5 tony zarejestrowany jako pojazd ciężarowy do przewozu pojazdów. W związku z powyższym, czy prowadząc działalność jako pomoc drogowa takim pojazdem, potrzebuję jakiś zezwoleń/licencji, tachografu oraz czy muszę zmienić przeznaczenie pojazdu w dowodzie rejestracyjnym na pojazd specjalny, czy wystarczy, że będę posiadał koguta świetlnego, żółte pasy i napis pomoc drogowa? Wciągarkę i hol mam, jako że jest to pojazd ciężarowy do przewozu pojazdów. Gdybym chciał podpiąć się tym samochodem pod jakąś spedycję i wozić pojazdy tylko tym busem, to czy to coś zmienia odnośnie pozwoleń licencji i tachografów i czy wtedy to przeszkadza, że pojazd ma koguty, napis „pomoc drogowa” itp.? Wydaje mi się, że nie, ale wolałbym się upewnić. Czyli generalnie podsumowując, mam autolawetę i chciałbym ją wykorzystywać w ten dwojaki sposób. Jakie warunki zmuszę spełnić? UWAGA! Poniższy tekst stanowi jedynie fragment dłuższej odpowiedzi. Wymagania techniczne jakie wiążą się ze świadczeniem usług w zakresie pomocy drogowej W tabeli nr 3 w Załączniku nr 4 do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach ( Dz. U. z 2016 r., poz. 1088 z późn. zm.) pojazdy pomocy drogowej zostały zakwalifikowane jako „pojazdy specjalne” i oznaczone kodem 504. Zgodnie z art. 2 pkt 36 ustawy Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 r. ( Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 z późn. zm.) przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji. Skoro ustawodawca określił pojazd pomocy drogowej jako pojazd specjalny w przywoływanym rozporządzeniu, to wydaje się, że zmiana przeznaczenia w dowodzie rejestracyjnym będzie konieczna. Szczegółowe wymagania techniczne dla pojazdów pomocy drogowej określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia ( Dz. U. z 2015 r., poz. 305 z późn. zm.). Wyposażenie pojazdu pomocy drogowej Zgodnie z § 38 ust. 1 przywołanego rozporządzenia „pojazd pomocy drogowej powinien być wyposażone w ostrzegawczy sygnał świetlny błyskowy barwy żółtej samochodowej, widoczny ze wszystkich stron pojazdu z odległości co najmniej 150 m przy dobrej przejrzystości powietrza i niepowodujący oślepiania innych uczestników ruchu oraz odpowiadający następującym warunkom: liczba świateł: co najmniej jedno, nie więcej niż dziesięć; rozmieszczenie świateł: na dachu nadwozia (kabiny); dopuszcza się umieszczenie świateł w innym miejscu, przy zapewnieniu wymaganej widoczności sygnału; włączanie świateł błyskowych powinno być niezależne od położenia urządzenia umożliwiającego pracę silnika oraz od włączenia sygnałów dźwiękowych”. Ponadto, jak stanowi § 38 ust. 2 przywołanego rozporządzenia, „pojazd pomocy drogowej powinien posiadać: 1) kabinę kierowcy lub nadwozie barwy żółtej lub oznaczone pasem wyróżniającym barwy żółtej spełniającym warunki, o których mowa w § 36; 2) nadwozie konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu uszkodzonych pojazdów lub być wyposażony w: a) hol giętki do holowania motocykla i hol sztywny do holowania pojazdu, o konstrukcji wykluczającej potrzebę użycia niesprawnego układu kierowniczego lub niesprawnych hamulców uszkodzonych pojazdów; b) ostrzegawczy sygnał świetlny błyskowy barwy żółtej, o konstrukcji umożliwiającej umieszczenie na pojeździe holowanym, c) dodatkowy zestaw świateł tylnych przeznaczony do umieszczania na pojeździe holowanym w przypadku tymczasowego zakrycia świateł pojazdu holującego”. (…) Wskazane przepisy stanowią fundament dla europejskiego prawa transportowego i większość obowiązków związanych z transportem jest zawarta właśnie w nich. Należy wyjaśnić, że rozporządzenia unijne — w przeciwieństwie do dyrektyw — są aktami prawnymi, które znajdują zastosowanie bezpośrednio na terytorium całej Unii Europejskiej, więc nie trzeba ich wprowadzać do przepisów krajowych (a dodatkowo przepisy krajowe nie mogą być z nimi sprzeczne czy w inny sposób ich naruszać). Aby jednak określić, kiedy poszczególne regulacje znajdują zastosowanie, trzeba na wstępie określić zakres zastosowania — wiele aktów prawnych zawiera wyłączenia określonych sytuacji lub wskazuje, w jakich przypadkach przedmiotowe regulacje wchodzą w rachubę. Dopuszczalna masa całkowita pojazdów łącznie z przyczepą lub naczepą Art. 2 ust. 1 rozporządzenia 561/2006 określa, że „rozporządzenie 561/2006 ma zastosowanie do przewozu drogowego: a) rzeczy, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdów łącznie z przyczepą lub naczepą przekracza 3,5 tony; lub b) osób, pojazdami skonstruowanymi lub trwale przystosowanymi i przeznaczonymi do przewozu więcej niż dziewięciu osób łącznie z kierowcą”. Tym samym pojazdy, których dopuszczalna masa całkowita jest niższa niż 3,5 t, nie mieszczą się w zakresie zastosowania w/w rozporządzenia. Jednakże to jeszcze nie wszystko — może się zdarzyć, że pojazd będzie miał więcej niż 3,5 t lub będzie przewoził więcej niż 9 osób, a mimo to nadal nie będzie stosowane. Wynika to z art. 3 rozporządzenia 561/2006: Pojazd specjalistyczny pomocy drogowej poruszający się w promieniu 100 km od swej bazy „Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do przewozu drogowego: a) pojazdami używanymi do przewozu osób w ramach przewozów regularnych, których trasa nie przekracza 50 km; aa) pojazdami lub zespołami pojazdów o maksymalnej dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 7,5 tony używanymi do przewozu materiałów, sprzętu lub urządzeń do użytku kierowcy w trakcie pracy, które to pojazdy są używane wyłącznie w promieniu 100 km od bazy przedsiębiorstwa oraz pod warunkiem że prowadzenie takich pojazdów nie stanowi głównego zajęcia kierowcy. b) pojazdami o dopuszczalnej maksymalnej prędkości nie przekraczającej 40 km/h; c) pojazdami będącymi własnością sił zbrojnych, służb obrony cywilnej, straży pożarnej i sił odpowiedzialnych za utrzymanie porządku publicznego, lub wynajmowanych przez nie bez kierowcy, gdy przewóz wykonywany jest w związku z zadaniami powierzonymi tym służbom i pozostaje pod ich kontrolą; d) pojazdami używanymi w razie wypadków lub do prowadzenia działań ratunkowych, w tym pojazdami używanymi w niehandlowym przewozie pomocy humanitarnej; e) pojazdami specjalistycznymi używanymi do celów medycznych; f) pojazdami specjalistycznymi pomocy drogowej poruszającymi się w promieniu 100 km od swej bazy; g) pojazdami poddawanymi próbom drogowym do celów rozwoju technicznego lub w ramach napraw albo konserwacji oraz pojazdami nowymi lub przebudowanymi, które nie zostały jeszcze dopuszczone do ruchu; h) pojazdami lub zespołami pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 7,5 tony używanymi do niehandlowego przewozu rzeczy; i) pojazdami użytkowymi o statusie pojazdów zabytkowych zgodnie z przepisami państwa członkowskiego, w którym są użytkowane, wykorzystywanymi do niehandlowych przewozów osób lub rzeczy”. (…) Jak Pan zatem widzi po lekturze wymienionych przepisów, kluczowe znaczenie ma dopuszczalna masa całkowita — od niej wszystko zależy. Jeżeli Pański bus razem z lawetą mieści się w przedziale do 3,5 tony (trzeba to liczyć łącznie!), to wówczas nie powinno być problemu z prawnymi wymogami dotyczącymi wykonywania przewozu samochodów, gdyż wszystkie akty prawne nie dotyczą tej sytuacji. Ewentualnie w sytuacji, gdy jednak dopuszczalna masa całkowita byłaby wyższa, wchodzi jeszcze w rachubę zastosowanie wyłączenia z rozporządzenia 561/2006, mówiącego, że przepisów nie stosuje się do pomocy drogowej, o ile przewozy są wykonywane w odległości do 100 km od bazy przedsiębiorstwa. Jeżeli z jakichkolwiek powodów uzna Pan, że Pańska działalność nie będzie podlegać żadnym wyłączeniom, o których była mowa powyżej (np. ze względu na przekroczoną masę, wykonywanie usług dalej niż 100 km od bazy), to wówczas niestety trzeba spełnić wszystkie wymagania przewidziane dla zawodowych przewoźników rzeczy, a więc przede wszystkim: uzyskać licencję co najmniej krajową na przewóz rzeczy; przestrzegać warunków dotyczących tachografów; przestrzegać przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. W sytuacji, gdy po przeanalizowaniu niniejszej odpowiedzi dojdzie Pan do wniosku, że potrzebuje Pan wyjaśnień dotyczących tych trzech aspektów, ponieważ aktualnie lub w przyszłości będzie obciążały Pana ww. obowiązki, rozwinę te wątki w ramach opinii uzupełniającej — na podstawie Pańskiego opisu na razie nie wydaje się to konieczne. Informujemy, że świadczymy pomoc prawną z zakresu przedstawionej tematyki. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Po ukończeniu szkolenia i zdaniu egzaminu osoba może ubiegać się o certyfikat potwierdzający jej uprawnienia do obsługi suwnic. Wymagania dla osób starających się o uprawnienia na suwnice są bardzo restrykcyjne. Osoba musi mieć co najmniej 18 lat, aby móc ubiegać się o certyfikat. Ponadto musi posiadać odpowiednie umiejętności Od czasu do czasu możemy napotkać się z sytuacją, gdy będziemy potrzebować autolawety. Nie musi to być wcale związane z zepsutym samochodem. Przecież na autolawetach sprowadza się teraz auta zza granicy, transportuje je w trakcie przeprowadzek i tak dalej. Dlatego warto się na ten temat nieco dowiedzieć, aby nie narazić się na problemy i szkody. Wynajem autolawety – czy warto? Autolaweta Odpowiedź na to pytanie jest dość oczywista. W każdym wypadku chyba najbardziej opłacalnym rozwiązaniem jest wynajem autolawety. Dzięki temu nie musimy się martwić transportem auta, niezależnie od tego, czym jest on spowodowany, ponieważ po prostu wjeżdżamy autem na lawetę i transportujemy je z punktu A do punktu B. Nie musimy martwić się dodatkowym kierowcą, czy auto nie zepsuje się w trakcie długiej jazdy, czy też czasem jak dostać się do auta. Jeśli tylko mamy auto do transportu, szczególnie w dalekiej odległości od miejsca, w którym się znajdujemy aktualnie, to najbardziej oszczędnym sposobem będzie właśnie transport na autolawecie Zaoszczędzimy nie tylko czas, ale i pieniądze. Przyjmijmy, że jedziemy po auto za granicę. Jeśli nie bierzemy lawety, to najpierw trzeba umówić się z kimś, kto nas tam zawiezie. Musimy tej osobie oddać za paliwo i za fatygę, do tego dochodzi koszt paliwa auta, którym będziemy wracać. Jeśli auto ma jakieś usterki, to może pojawić się problem przy potencjalnej kontroli, czy też w czasie jazdy coś może się zepsuć i będzie trzeba i tak transportować pojazd lawetą do mechanika. Natomiast w przypadku autolawety, wynajmujemy ją, płacimy tylko za wynajem i paliwo i jedziemy po auto, wracamy i wszystko przebiega szybko i bez problemu. Laweta czy autolaweta – jakie są różnice? Niektórym osobom zdarza się mylić lawetę i autolawetę. Choć główny zamysł jest podobny i służą w sumie do tego samego, to jest w nich pewna różnica, która ma znaczenie, na przykład w przypadku bezpieczeństwa, a także może mieć znaczenie, jeśli chodzi o wymagane uprawnienia. Laweta to jedynie przyczepa, na której mocuje się holowane auto. W niektórych przypadkach prawo może wymagać posiadania prawo jazdy B+E, aby móc poruszać się tym zestawem. Niestety nie każdy takie uprawnienia posiada, więc może to być problem w czasie kontroli. Autolaweta to połączenie kokpitu sterującego i lawety, czyli prościej mówiąc, miejsce dla kierowcy i laweta w jednym. W tym wypadku nie są potrzebne uprawnienia B+E, a jedynie w niektórych przypadkach, gdy masa aut, oczywiście razem z autem przewożonym i osobami w autolawecie, przekroczy 3,5 tony, to od kierowcy będzie wymagane prawo jazdy kategorii C. Niestety za nieposiadanie tej kategorii może grozić bardzo wysoki mandat, przykładowo w Niemczech do kilku tysięcy złotych, a także może zostać odebrany dowód rejestracyjny, no i auto będzie trzeba transportować w inny sposób. Wynajem autolawety jest bezpieczniejszym rozwiązaniem, ponieważ takie pojazdy są bardziej zwrotne, stabilne, kierowca bardziej panuje nad autem i w sytuacji zagrożenia ma większe szanse na wyjście cało, ze wszystkiego, a także w wypadku wynajmu autolawety minimalizuje się ryzyko zarysowań lakieru, otarć i uszkodzenia auta. Wynajmowanie autolawety i bezpieczeństwo transportu Jeśli wynajmujemy autolawetę, to przynajmniej część z nas wcześniej nie słyszała o zasadach bezpieczeństwa, jeśli chodzi o załadunek i transport, dlatego warto nieco się o tym dowiedzieć. Najlepiej o dodatkowe rady jest poprosić jeszcze w miejscu, gdzie autolaweta będzie wynajmowana, ponieważ wiadomo, że osoby zajmujące się tym na co dzień, będą widzieć najwięcej. Zacznijmy może od tego, że auto na autolawetę należy wprowadzać bardzo powoli. Jeśli ktoś chce uniknąć przechyleń, zsunięcia się auta, czy też uderzenie w kokpit autolawety, to niech robi to naprawdę powoli. Jeśli będzie to wynajmowana autolaweta, to uszkodzenie jej wiązać się będzie z kosztami. Auto na autolawecie powinno być odpowiednio zabezpieczone. Musimy pamiętać, aby przy wynajmie autolawety zwrócić uwagę, czy ma ona cztery pasy do zabezpieczenia auta, wraz z klamrami. Klamry należy bardzo dokładnie zamknąć i przewiązać brzegi pasów. Jeśli klamra będzie niedomknięta, to auto może się zsunąć, co stanowi wręcz śmiertelne zagrożenie dla aut, który poruszają się za autolawetą. Przy wynajmowaniu autolawety należy także sprawdzić, czy posiada trójkąt ostrzegawczy, kamizelki odblaskowe i przydałby się także sygnalizator świetlny, ponieważ jeśli auto będzie załadowywane przy drodze, to może to być bardzo niebezpieczna sytuacja i warto zadbać o swoje bezpieczeństwo. Wynajmuj z rozsądkiem Wynajmując autolawetę pamiętaj o wszelkich zasadach bezpieczeństwa i wymogach prawnych, które musisz spełnić. Jeśli czegoś nie wiesz, czy też nie jesteś pewien, to nie bój się spytać. Dodatkowe informacje będą dla ciebie pomocne, a przedsiębiorstwo, które wynajmuje autolawetę, będzie miało pewność, że będziesz dokładać starań, aby nie doszło do żadnych szkód. Wynajęcie autolawety ma wiele zalet, dlatego, jeśli będziesz zastanawiać się nad sposobem transportu pojazdu, przemyśl właśnie to rozwiązanie.
Po zakończeniu szkolenia kandydat na diagnostę powinien zdać egzamin kwalifikacyjny, który przeprowadza komisja powołana przez dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego. Egzamin składa się z części teoretycznej i praktycznej. Wiadomo, że lepiej pracować na siebie niż na kogoś, a to nie jest prosty biznes.